علی شماعی؛ موسی کمانرودی کجوری؛ سید علی خلیلی اوماسلان سفلی
چکیده
سیاست بازتقسیم سیاسی فضا، غالباً بهعنوان یکی از ابزارهای اداری- سیاسی هر کشور برای مدیریت بهینه سرزمین است. این پژوهش، با هدف تحلیل نقش پیشران‌های بازتقسیم سیاسی فضا در استان اردبیل و آثار آن طی سالهای 1375 تا 1395 انجام گرفته است. این پژوهش کاربردی و با روش توصیفی-تحلیلی است، برای گردآوری دادهها و اطلاعات از روش‌های کتابخانهای-اسنادی ...
بیشتر
سیاست بازتقسیم سیاسی فضا، غالباً بهعنوان یکی از ابزارهای اداری- سیاسی هر کشور برای مدیریت بهینه سرزمین است. این پژوهش، با هدف تحلیل نقش پیشران‌های بازتقسیم سیاسی فضا در استان اردبیل و آثار آن طی سالهای 1375 تا 1395 انجام گرفته است. این پژوهش کاربردی و با روش توصیفی-تحلیلی است، برای گردآوری دادهها و اطلاعات از روش‌های کتابخانهای-اسنادی بهره گرفته شده است. برای تجزیه و تحلیل دادهها از نرم افزار SPSS ، و مدلهای هلدرن و آنتروپی شانون استفاده و از نرمافزار ENVI برای آشکارسازی توسعه فضایی شهر و تصاویر ماهوارهای استفاده شده است. یافته‌های این پژوهش نشان دادند که بین شاخصهای ارتقاء جایگاه سیاسی با مساحت شهر رابطة مستقیم و مثبت وجود دارد. نتایج مدل هلدرن و آنتروپی شانون مشخص ساختند که توسعه این شهر بهصورت پراکنده صورت گرفته و سطح این شهر از 09/1899هکتار در سال 1375 بهحدود 8/3286 هکتار در سال 1395 افزایش داشته و منجر به تغییر کاربری زمین‌های کشاورزی شده است. پس از سیاست بازتقسیم سیاسی فضا، احداث شهرک‌ها و شکلگیری سکونتگاه‌های غیررسمی، توسعة دانشــگاه، بیمارســتان، مرا کــز فرهنگــی و اجتماعی و بناهــای اداری از دیگر پیامدهای ارتقاء جایگاه سیاسی این شهر است. این فرایند موجب غفلت از توسعه شهرستانهای دیگر و مهاجرتهای بیرویه به شهر اردبیل و توسعه فضایی شهر شده است. تمرکز بودجههای عمرانی بیشتر بر توسعة دانشگاه، بیمارستان، مراکز فرهنگی و اجتماعی، بناهای اداری در این شهر بوده است. درنتیجه، نقش تقسیمات سیاسی در نظامهای سیاسی و تحت تاثیر مدیریت‌های مختلف پیامدهای متفاوتی دارد.
